Bugünkü konuğumuz Tuna Kiremitçi...
“Buraya uzak bir gelecekten geldim.
Saçlarımda hâlâ kokusu yüzyılların.
Az önce dediği gibi inanmış bir şairin:
Geldim, çağı gördüm ve ürperdim…”
der, "Buraya Uzak" adlı şiirinde. Ekler ardından:
"Buraya uzak bir gelecekten geldim.
Belki fark ettiniz bendeki tuhaflığı.
Çağınız bana üzgün ve saldırgan geldi.
Ama alemi yok şimdi caka satmanın...
Buraya uzak bir gelecekten geldim.
Ve çiğneyerek yasayı,
Söyledim kuşakları ipten alacak sırrı:
Kurbanlık olmamalı,
Peygamberler doğuran diyarın çocukları..."
Olmamalı...
Ürperecek bir çağda buldu kendini şair. Tüm biz hassa yüreklerin bulduğu gibi. Kadınların katledildiği, çocukların tacize uğradığı, (tam tersi olması gerekirken) din kisvesi altında her türlü pisliğin yapıldığı, kendi gibi düşünmeyenlere hain denilen, olabildiğince yitik bir çağ bu…
Sayılsa tek tek, yarım yüz yılı devirdi şair. Muhtemelen bir o kadarı yok. Ve çalışmaya, üretmeye, bu dünyaya güzellik katmaya devam eder.
“Türkiye Cumhuriyeti'nin harcı laikliktir. Bunu çekerseniz ortada bina kalmaz.” diyecek kadar laik, Kemalist ve Atatürkçü hem de…
Hiçbir zaman bir klanın, tarikatın ya da mafyanın adamı olmadan, sadece kâğıt-kalemi ve gitarıyla ayakta kaldığı, çoluk-çocuğunun rızkını çıkardığı ve haksızlıklara üreterek direnebildiği için kendisiyle hep gurur duyan; toplumca umudumuz olan yazar ve müzisyen bir yandan…
“Ses Tiyatrosu’nda Ferhan Şensoy’un olay yarattığı, Kaktüs Kahvesi’nde İlhan Berk’in şiir yazdığı, Emek’te Film Festivali ve AKM’de konser izlediğimiz, Kemancı’da Teoman dinleyip yolda Küçük İskender ile selamlaştığımız, bizi büyüten zamanlar” diye tarif ettiği zamanları özleyen şair bugünkü konuğumuz dostlar.
Şiiri hayatında an be an yaşayan ve yaşatan; en sevdiği şiirlerden biri olan Ahmet Muhip Dıranas’ın “Kar” şiirini, “Babam İTÜ'de öğrenciyken, bir sabah yılın ilk karı yağınca, Prof. Mustafa İnan'ın (evet, Oğuz Atay'ın romanını yazdığı) dersi kesip sınıfa Dıranas'ın "Kar" şiirini okuduğunu anlatırdı. Şimdi ne babam ne hocası ne Atay ne de Dıranas hayatta ama şiir var...” cümleleriyle anlatan şair...
Evet, bildiniz. Bugünkü konuğumuz Tuna Kiremitçi...
Şiir hep olacak; inanıyoruz, Tuna Kiremitçi. Bir gün şiirlerle yeşerecek gönüller getirecek bu dünyaya barışı. Şiir, bunu başaracak…
*****
Dün akşam Mersin Makine Mühendisleri Odası’nın düzenlediği Güneş Günü’nde, birbirine köprü kurdu da buluştu yüreklerimiz. Ne güzeldi öyle. Sohbet, marş, türkü, şarkı, müzik, şiirle dolu bir akşamdı. Deyim yerindeyse: Tuna Kiremitçi Mersin sanatseverlerinin kalbini çaldı.
*****
Dedim ya, Ahmet Muhip Dıranas’ın “Kar” şiiri en sevdiklerindendir diye. Karı çok sever Tuna Kiremitçi. Memleketiyle, Eskişehir’iyle gurur duyduğu, sevdiği gibi…
"Eskiden, kar yağardı.
Henüz ayrılmamıştık, henüz bölünmemiştik.
Aynı mahledeydik, zengini, fakiri, esnafı;
Bir arada birliktik…
Kar yağardı eskiden, lapa lapa.
Henüz bölünmemiştik, henüz ayrılmamıştık.
Henüz icat olmamıştı, kooperatifler, siteler.
Dubleksler, tripleksler, olmaz olası kartonpiyerler.
Gariban sıkışınca kime gidebileceğini bilir,
Zengin kimi gözeteceğini bilir,
Esnafla memur gül gibi geçinip giderdi…
Kar yağardı, bembeyaz.
Henüz; fakir zengini hırsızlıkla,
Zengin fakiri tembellikle suçlamazdı.
Çünkü kar yağardı lapa lapa…
Ve kar yağardı.
Adamlar, adam boyu adam ve adamdılar o zamanlar.
Kar sendin, kar bendim, kar bizdik’
Eridik, eridik, eridik, eridik…”
dediği gibi Âşık Reyhani’nin, 24 Şubat 1973 Cumartesi günü karlı bir Eskişehir akşamüstünde Filibe kökenli bir ailede doğdu Tuna. Sanatçı ruhlu, çalışkan, farklı bir çocuktu. Her ebeveynin yeri geldiğinde kendinden de geçerek evladının “Okusun, büyük adam olsun” isteği doğrultusunda, annesinin elinden tutup Galatasaray Lisesi Ortaokul kısmına yatılı olarak bıraktığında yıllar 1984’ü gösteriyordu ve henüz 11 yaşındaydı Tuna…
11 yaşında, ailesinden uzakta, büyüdü…
Müziğe Galatasaray Lisesi’nde yatılı okurken okul orkestrasında başladı. İlk profesyonel grubu Kumdan Kaleler'i okulda arkadaşlarıyla kurdu.
Bir daha da katılmadı ya, hayattaki ilk ve son edebiyat ödülü olan Yaşar Nabi Nayır Gençlik Şiir Ödülü'nü Enver Ercan, Kemal Özer, Cevat Çapan ve Hilmi Yavuz'dan oluşan bir jüriden aldığında yıl 1991’ü gösteriyordu. Tuna Kiremitçi, henüz 18 yaşında gelecek vadeden bir şairdi artık. Şiirleri varlık Dergisi’nde yayınlanmaya başladı.
Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde sinema eğitimi gördü sonra. Senarist ve yönetmen olarak üç kısa filme imza attı. Kumdan Kaleler topluluğuyla 1996 yılında bir rock albümü hazırlayarak; bu albüme şarkı yazarı, solist, gitarist ve aranjör olarak katkıda bulundu.
Kendisine Yaşar Nabi Nayır Gençlik Şiir Ödülü'nü kazandıran "Ayabakanlar" adlı kitabı, 1994 yılında yayımlandı. 1998’de de ikinci şiir kitabı olan, Akademi…
Ardından 2002’de, “Git Kendini Çok Sevdirmeden” adlı kitabını yayımladı.
“Bazı Şiirler Bazı Şarkılar” ve “Bu İşte Bir Yalnızlık Var” 2003’de,
“Yolda Üç Kişi” 2005’te,
“Dualar Kalıcıdır” 2007’de,
“Yolda Üç Kişi” 2008’de,
“Küçüğe Bir Dondurma” 2009’da,
“A. Ş. K. Neyin Kısaltması?” 2010’da,
“Hepimiz Birilerinin Eski Sevgilisiyiz” ve “Selanik'te Sonbahar” 2011’de,
“Bir Gönül Meselesi” 2012’de,
“Sonun Geldi Sevgilim” 2014’te,
“Güneş'i Kıskandıran Kız” ve “Uçan Halıların Ayrodinamik Sorunları” 2015’te,
“Kendi Seven Ağlamaz” 2016’da,
“Bir Uyumsuz Bulut” 2017’de,
"En Sağlam Direniş Kalbi Temiz Tutmak" 2018’de,
“Mezun Cinayetleri” 2021’de,
“Perinin Ölümü” 2022’de,
“Tehlikeli Şarkılar” 2023’te yayınlandı.
*****
Romanları 16 dile çevrilen Tuna Kiremitçi, bir oğul ve bir kız babasıdır. 3 evlilik yapan ve 'aşk tesadüfleri sever ya' üç eşiyle de 34 yaşında evlenen Tuna Kiremitçi’nin en büyük aşkı olan annesiyle kendisi arasında da 34 yaş fark vardır.
Olabildiğince Cumhuriyetçi ve Atatürkçü olarak bilinen Tuna Kiremitçi, Cumhuriyet’in 100. ve kendi müzik hayatının 25. yılı olan 2023’te, "Şairin Şarkıları" adını verdiği bir turneye başlar. Dedim ya: Hayat hikâyesinden, şiirden, şairlerden, bestelerinden bahsettiği bu turne ile dün akşam Mersin’de köprü kurdu yüreklerimiz.
Nice şiirli yıllara Tuna Kiremitçi. Nice yaşanmışlıklara. İyi ki varsın, iyi ki üretiyorsun. Keyifle, huzurla, sağlıkla…
